Οι συμπληγάδες πέτρες

Του Δαμιανού Βασιλειάδη

δημοδιδασκάλου, συγγραφέα

ιδρυτικού και ηγετικού στελέχους του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ, παραιτηθέντος το 1977 από το ΠΑΣΟΚ και προδιαγράψαντος από την εποχή εκείνη την ιστορία του μεταπολιτευτικού εγκλήματος και προδοσίας.

Για το βιογραφικό του Δαμιανού Βασιλειάδη δείτε εδώ.

Για το προσωπικό ιστολόγιο του Δαμιανού Βασιλειάδη δείτε εδώ.

Στην Ελλάδα πρέπει να αναγνωρίσουμε, αν είμαστε ειλικρινείς πραγματικά ότι οι Έλληνες πολίτες ζουν μια φαντασιακή πραγματικότητα, μια πραγματικότητα, που στην ουσία δεν υπάρχει. Συνεχίσουμε στον ίδιο «χαβά» να απατάμε τον εαυτό μας παντοιοτρόπως, γιατί δεν θέλουμε ούτε να παραδεχτούμε την αλήθεια, ούτε να την αποδεχτούμε.

Με αυτήν την έννοια οι ξένοι δεν μας παίρνουν σοβαρά και το χειρότερο δεν μας εμπιστεύονται.

Η αιτία της κρίσης στην Ελλάδα δεν είναι τα μνημόνια, γιατί αυτά είναι η συνέπεια και το αποτέλεσμα του επαίσχυντου δανεισμού και της φαυλοκρατίας και λοιπά και λοιπά (τα έχουμε πει χίλιες φορές και γινήκαμε κουραστικοί) επί σαράντα χρόνια. Ασφαλώς και οι ξένοι, όποιοι και να είναι αυτοί και όπως και να λέγονται, δηλαδή είτε δανειστές είτε τοκογλύφοι είτε, όπως αλλιώς ταιριάζει στον καθένα, είτε μας πίνουν το αίμα με το καλαμάκι, όπως αρέσκεται σε ορισμένους να λένε, κοιτάζουν τα δικά τους συμφέροντα, που τα υπηρετούν με τον δικό τους καλό ή κακό τρόπο. Οι ξένοι επιπλέον δεν κάνουν διάκριση ποιος τα έφαγε τα δανεικά και τα υπόλοιπα της ελληνικής οικονομίας. Αυτό είναι δικό σας θέμα, μας λένε.

Το θέμα είναι ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις, που ψήφιζε μια ζωή ο ελληνικός λαός και τα κόμματα που συνέβαλαν σ’ αυτήν την παρασιτική ευωχία και κραιπάλη, δεν θέλησαν ποτέ να αλλάξουν αυτήν την κατάσταση. Να κάνουμε δηλαδή, όπως είναι αυτονόητο, τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και δομικές αλλαγές στο κράτος, χωρίς να περιμένουμε να μας τις επιβάλλουν οι ξένοι. Αν τις κάναμε, θα μπορούσαμε χωρίς υπερβολή να ισχυριστούμε πρώτον ένα τέτοιο γεγονός θα αποτελούσε επανάσταση (τόσο πολύ είμαστε πίσω) και δεν θα φτάναμε σ’ αυτά τα χάλια, ηθικά, πνευματικά, οικονομικά, πολιτικά και κυρίως πολιτισμικά. Γιατί πράγματι βρισκόμαστε σε μια παρατεταμένη παρακμιακή πορεία, την οποία βλέπουν οι ξένοι, όχι όμως εμείς. Εμείς βέβαια ως Έλληνες συνολικά. Ως ελληνική πολιτεία. Και το πιο σημαντικό; Αυτή η παρακμή σ’ όλα τα επίπεδα αντικατοπτρίζεται και αντανακλάται στην νοοτροπία και την συμπεριφορά μας!

Οι ξένοι δεν μας εμπιστεύονται ότι αυτά που λέμε θα τα κάνουμε, γιατί ποτέ έως τώρα δεν τα κάναμε. Υπάρχει δηλαδή απίστευτη αφερεγγυότητα και γι’ αυτό θέλουν να ελέγχουν «απόλυτα» ότι αυτό που λέμε πραγματικά θα το εφαρμόσουμε.

Από κει και πέρα γινόμαστε με τα καμώματα του «Μπαρουφάκη» καταγέλαστοι στο εξωτερικό με τους καλωδιωμένους τουρίστες, (σπιούνους και καταδότες), που θα μας  εξασφαλίσουν το ΦΠΑ. Επιπλέον θεωρούμε ότι θα τρομοκρατήσουμε τους «Κουτόφραγκους», με εκλογές, δημοψηφίσματα και όλες  τις ανοησίες που προβάλλονται κατά κόρον και αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη στην Ελλάδα, αλλά τον μόνο που τρομοκρατούμε είναι οι Έλληνες τελικά.

Δίνουμε κι από πάνω την ευκαιρία στον Σταύρο Θεοδωράκη να λέει αυτά που λέει και είναι σωστά.

Εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι πρώτ’ απ’ όλα με σύνεση, χωρίς αλαζονεία, έπαρση, υποκρισία και λαϊκισμούς να περάσουμε όσο είναι δυνατόν χωρίς πολλές απώλειες από τις συμπληγάδες πέτρες (γιατί επώδυνες απώλειες θα έχουμε), και μετά να παρουσιάσουμε στους Γερμανούς τον λογαριασμό με τις γερμανικές αποζημιώσεις. Πριν όχι, γιατί θα μας εκβιάσουν. Μόλις όμως ορθοποδήσουμε, έστω κι αν χρειαστεί να υπογράψουμε καινούργιο μνημόνιο (πέστε δανειακή σύμβαση), τότε τους λέμε ορθά κοφτά: Εμείς αναλάβαμε την υποχρέωση να σας επιστρέψουμε τα δανεικά. Τώρα είναι οι σειρά σας να επιστρέψετε αυτά που μας χρωστάτε. Αυτό πρέπει να γίνει πολύ καλά μελετημένα και στον κατάλληλο χρόνο.

Δυστυχώς ενεργούμε, παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες του ίδιου του Τσίπρα, που στέλνει το περιστέρι στους δανειστές, για να περάσει από τις συμπληγάδες πέτρες, ως μαθητευόμενοι μάγοι. Όμως η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με μαγείες και φαντάσματα.

Επιτέλους κάποιος πρέπει να πει την σκληρή αλήθεια στον Ελληνικό Λαό και όπως είπε το Ευαγγέλιο «...και γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (κατά Ιωάννην και όχι κατά Λουκάν, 8.23-40). Με ψέματα δεν πάμε πουθενά. Όμως, όπως φαίνεται εμείς τα λέμε και εμείς τα ακούμε, αν τα ακούμε κι εμείς!

Ότι θα γίνει συμφωνία τώρα ή αργότερα, που σίγουρα θα είναι επώδυνη δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Ότι θα παραμείνουμε και στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει επίσης καμία αμφιβολία. Όχι μόνο γιατί το θέλουν και οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι, αλλά κυρίως ο Αμερικανοί.

Επομένως την στρατηγική και την τακτική μας πρέπει να την προσαρμόσουμε σ’ αυτά τα πλαίσια. Εδώ ισχύει το γνωστό ή άγνωστο: Για όλα τα προβλήματα υπάρχει λύση, όμως κάτω από δύο προϋποθέσεις. Πρώτον να υπάρχει η θέληση και δεύτερον η ικανότητα.

 Προς το παρόν, φαίνεται, ότι δεν υπάρχει ούτε το ένα, ούτε το άλλο!