Σεπτέμβριος 1961: Τούρκοι Πολιτικοί στην αγχόνη!

Γράφει ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως
επί των Εθνικών Θεμάτων

Για το βιογραφικό του Π. Κ. Παπαγαρυφάλλου δείτε εδώ.

Αντιγράφω τον ιστορικό Σπ. Λιναρδάτο: «Την ώρα που η Ελλάδα προετοιμάζεται για εκλογές με έντονη παρέμβαση του Στρατού, των Σωμάτων Ασφαλείας, των Ανακτόρων και των Αμερικανικών Υπηρεσιών, στη γειτονική μας Τουρκία εκκαθαρίζεται το δράμα που άρχισε με την αυταρχική και αιματηρή διακυβέρνηση Μεντερές, την ανατροπή της κυβερνήσεώς του από τους στρατιωτικούς και τη δίκη των ηγετών του Δημοκρατικού Κόμματος. Στις 15 Σεπτεμβρίου το στρατοδικείο καταδικάζει σε θάνατο τους Μεντερές, Μπαγιάρ, Ζορλού και Πολακτάν». Έτσι: «Στις 18 Σεπτεμβρίου, οι Μεντερές, Ζορλού και Πολακτάν απαγχονίζονται» (βλ. Σ. Λιναρδάτου: «Από τον εμφύλιο στη Χούντα», τομ. Γ’, σελ. 385, επανέκδ. Από «Το Βήμα», Αθήνα 2009).

Να σημειώσω ότι οι εκλογές στις οποίες αναφέρεται ο ιστορικός ήταν οι εκλογές της ΒΙΑΣ και ΝΟΘΕΙΑΣ του Οκτώβρη του 1961, οι οποίες αποτέλεσαν παγκόσμιο στίγμα ωμής παραβίασης της λαϊκής βούλησης με το σχέδιο «Περικλής». Ήταν τότε που ψήφιζαν τα δένδρα. Ήταν τότε που το ραδιόφωνο έλεγε: «ΕΔΑ μηδέν» και: «ΕΡΕ 75%». Ήταν τότε που άρχισε ο Ανένδοτος Αγώνας! Ήταν ο «θρίαμβος» του «Εθνάρχη» Καραμανλή. Όσο για τα εκφυλισμένα και βοθροποιημένα χρόνια της μεταπολίτευσης, που μετριούνται σε σαράντα, προτείνω: Μια αγχόνη για κάθε χρόνο, που σημαίνει ότι θα πρέπει να στηθούν σαράντα αγχόνες για να ξεβρωμίσει η Ελλάδα. Είναι καιρός τούτος ο σάπιος λαός να γίνει λαός και ο στρατός να γίνει στρατός.

Τα βιολογικά και ιστορικά και εθνικά χρονικά περιθώρια της Ελλάδας και των Ελλήνων εξαντλούνται. Έρχεται ο ψόφος. Όσο για την αγορά του σχοινιού, θα κάνουμε έρανο να το προμηθευθούμε.

Υ.Γ. Επειδή οι νεότεροι δεν έχουν άμεση γνώση της εκτεταμένης βίας και νοθείας, στις εκλογές του 1961, παραθέτω τούτη τη φράση του Γεωργίου Παπανδρέου, από τον λόγο του που εκφώνησε στις 27 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη, αφού κάλεσε τον λαό να εφαρμόσει το άρθρο 114 του Συντάγματος: «Σφετερισταί της εξουσίας, παράνομοι κυβερνήται, δεν είσθε κατήγοροι. Θα λογοδοτήσετε ενώπιον του λαού και ενώπιον της δικαιοσύνης. Η δημοκρατία θα νικήση» (βλ. οπ.π. σελ. 487-488) Δυστυχέστατα στη δικαιοσύνη δεν λογοδότησε κανείς και ο «εθνάρχης» που θα έπρεπε να είναι ο Πρώτος μας ήρθε ανανεωμένος εκ Παρισίων το 1974 ως κυβερνήτης. Τότε υπήρξε ένας βιασμός κυνικός της λαϊκής ψήφου. Τώρα συνετελέσθη το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας με την πολύχρονη υποθήκευση της Ελλάδας και του λαού της στους τοκογλύφους, μαζί με την καταστρατήγηση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Κάποτε η Ελλάδα θα πρέπει να βρει το δρόμο της Δικαιοσύνης.

Αθήνα 20/07/2015

Πολιτικές υποθήκες
Δ. Βερναδάκης: «Καθόλου δε ειπείν εν Αθήναις ουδείς πότε συνέβη ν’ αποθάνη ολετηρ του έθνους. Όλοι σωτήρες! Πόσον μακάριος μα την αλήθειαν, και αδαπανός ο νεοελληνικός ούτος θάνατος»
Ο ίδιος: «Και αληθώς, τις έχει όρεξιν να διδαχθή εκ της Ιστορίας. Νομοθέτης ή πολιτικός ανιστόρητος είναι, κατά την κοινήν ιδέαν του κόσμου όλου, τέρας ανύπαρκτον»
Ο ίδιος: «Τις εκ των πολιτικών εμελέτησε ποτέ την ιστορίαν, όχι την παγκόσμιον, αλλ’ αυτήν την ιστορίαν της πατρίδος του;»
Ο ίδιος: «Η ιστορία είναι το μάλλον παραμελημένον μάθημα εν τη καθόλου εκπαιδεύσει ημών»
Ο ίδιος: «το δε περίεργον είναι ότι όχι μόνον αγνοούσι και απεχθάνονται την ιστορίαν οι ημέτεροι πολιτικοί, αλλά και τρέφουσι προς αυτήν βαθυτάτων περιφρόνησιν»
Ο ίδιος: «Οσον απαιδευτώτερος είναι ο δρων –ατομονή έθνος- τόσον βιαιότερον και κινεί αυτόν η οργή και το πάθος, τόσον αποτυφλούνται προς το φως της αλήθειας και κωφεύει προς την φωνήν της φρονήσεως και τανάπαλι»
(Από το προηγούμενον έργο του, σελ. 19-22).