Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Λίγα λόγια που πρέπει να διαβάσετε



Του Γιώργου Μπαλάνου
Μεταφραστή, συγγραφέα, ερευνητή.

Δυστυχώς, στην χώρα μας, το μεγάλο πρόβλημα δεν βρίσκεται στην πείρα ή την απειρία του αναγνώστη, αλλά στην πείρα ή την απειρία του μεταφραστή.

Μιλώντας με την πείρα μου σαν αναγνώστης των πρωτοτύπων έργων, όλα τα βιβλία τρόμου που μεταφράστηκαν εδώ ήταν φρικιαστικά και τρομερά, αλλά μόνο σαν μεταφράσεις. Δεν πρόκειται για διηγήματα τρόμου και φρίκης αλλά για μεταφράσεις τρόμου και φρίκης. Αληθινά ένιωσα ρίγη φρίκης συγκρίνοντας τα πρωτότυπα με τις μεταφράσεις! Πέρα από τους μεταφραστές που είχαν πλήρη άγνοια της γλώσσας και κυρίως του θέματος, ανακάλυψα και μία άλλη μυστηριώδη ράτσα μεταφραστών που μάλλον κατάγονται από κάποιον άλλο σκοτεινό κόσμο. Υπήρχε λόγου χάρη μία αρκετά απλή λέξη, πασίγνωστη στην λογοτεχνία φρίκης, η λέξη Κθούλου, που είναι το όνομα κάποιου τερατώδους πλάσματος. Ο μεταφραστής έβγαλε μία ανάλογη λέξη-τέρας: Κθλθχθου! Όχι, δεν ήταν τυπογραφικό λάθος. Αμέσως μετά ο άτυχος Κθούλου γίνεται Κθχθχθου… και πιο κάτω Κθχλχθου και με διάφορες παραλλαγές στα χθλχθχ τ’ όνομα αναφέρεται δεκάδες φορές στο ίδιο βιβλίο! Όσο για το υπόλοιπο κείμενο, είναι λίγο ακόμη χειρότερο.
Μετάφραση που αποτελεί εξαίρεση; Όχι, είναι μετάφραση που αποτελεί τον κανόνα, και είμαι στην διάθεση του οποιουδήποτε που αμφιβάλλει για τον ισχυρισμό μου. Τα εκτρώματα αυτά γεμίζουν τα βιβλιοπωλεία μας!
Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους, σύμφωνοι, αλλά εδώ πρόκειται για σφαγή δεκάδων χιλιάδων συγγραφέων. Ακόμη και τα τέρατά τους δεν είναι τόσο απαίσια όσο οι ελληνικές μεταφράσεις. Και το χειρότερο είναι ότι ο αναγνώστης, πάντα μένει με την εντύπωση ότι φταίει ο συγγραφέας και όχι ο μεταφραστής και ο εκδότης που είναι οι πραγματικοί ένοχοι.



Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου «Ιστορίες φρίκης – σκιές», εκδ. Σελεφαΐς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλείσθε να μην γράφετε υβριστικά σχόλια, διότι θα διαγράφονται.